Muzikanten van de fanfare uit Sint-Joost helpen harmonie Walram uit Valkenburg bij het drogen van de partituren. Na de watersnood waren de partijen kletsnat. In Echt wordt gered wat te redden valt, dit schrijft De Limburger.
Petra Smeets en Marjo Beunen trekken de broze vellen los uit de ontdooide pakketjes. Het papier heeft zich vol water gezogen en scheurt snel, dus het is oppassen dat de partituren niet scheuren. Terwijl zij de blaadjes voorzichtig op de droogrekken leggen, zoekt Peter Barrois de opgedroogde stukken bij elkaar. Wil Hodzelmans legt de stapeltjes onder de pers en haalt zo de kreukels eruit.
Monnikenwerk
Evelyn Dirix, muziekarchivaris van harmonie Walram in Valkenburg, haalt ondertussen een vlaai uit haar auto. Zij is dirigente van de jeugdfanfare Sint-Judocus in Sint-Joost. Na de dramatische overstromingen in het Heuvelland hebben muzikanten van het korps uit Midden-Limburg haar spontaan hulp aangeboden bij het herstellen van de doorweekte bladmuziek. Monnikenwerk.
„Toen het water steeg, haalden we meteen de onderste laden uit onze archiefkasten”, vertelt Dirix, nog steeds wat ontdaan. „Hoger zou het wel niet komen, dachten we. Maar het kwam wel hoger. Veel hoger. Alleen de bovenste laden bleven droog. Maar door het optrekkende vocht waren ook de partituren in die mappen helemaal doorweekt. We zaten met de handen in het haar.”
Schimmelen
Bij het opruimen van de ravage in de Valkenburgse kerk, waar ze bijsprong bij het weghalen van de kunstschatten, ontmoette Dirix papierdeskundige Saskia Hendriks uit Elsloo. Hendriks vertelde haar wat ze moest doen om te voorkomen dat het muziekarchief verloren ging: „De natte papieren moesten zo snel mogelijk de vriezer in, want anders zouden ze onherroepelijk gaan schimmelen.”
In eerste instantie werden de paperassen naar Klimmen gebracht, waar de harmonie gebruik kon maken van de koelcellen van fruitboer Wiel Brouwers in De Heek. Die waren echter niet koud genoegd. Voorzitter Jo Verheesen van fanfare Sint-Judocus bracht Dirix in contact met slager Geert Seegers in Echt. Die was net gestopt met zijn bedrijf, maar had nog lege vrieskasten.
61.000 vellen
De partituren, alles bij elkaar zeker 61.000 vellen papier, zijn in Echt ingevroren. Vrijwel elke dag komen vrijwilligers van fanfare Sint-Judocus naar de slagerij om pakketje voor pakketje te ontdooien, te drogen, te sorteren en te persen. Een moeizame klus, die veel concentratie vergt. En tijd, benadrukt Dirix: „Er is al veel gedaan, maar we zijn hier nog wel vier maanden mee bezig.”
Het resultaat is fantastisch, vindt Dirix. „Nieuwere stukken zou je in principe kunnen nabestellen”, zegt ze. Maar het gaat haar vooral om de oude stukken, soms met de hand geschreven. Ze pakt een vergeeld muziekstuk: „Kijk, hier zie je de aantekeningen van de muzikant nog. Het zouden wel eens notities van mijn overgrootvader kunnen zijn. Zoiets mag toch nooit verloren gaan.”
Foto: De Limburger
