Onder de Indruk
De Maas, de Gulp, de Geul, de Roer, de Niers en veel zijrivieren en beken hebben voor
verdriet, wanhoop en grote materiële schade gezorgd. In een paar uur tijd veranderden
straten in kolkende rivieren, vele mensen moesten hun huis of bedrijf verlaten. Ze zaten en
ze zitten in grote onzekerheid over de gevolgen.
De overstromingen in Limburg zijn niet voor niets door het Kabinet als ramp betiteld.
Ik wil ook stilstaan bij de slachtoffers die bij onze buren in Wallonië en in Duitsland
te betreuren zijn.
De acute crisis in Limburg ligt nu achter ons. Maar iedereen beseft dat we nog lang niet
klaar zijn. De schade-afhandeling moet nog beginnen.
En een andere belangrijke vraag moeten we beantwoorden: wat gaan we in de toekomst
met onze waterhuishouding doen? Een ramp als deze willen we niet nóg een keer. Maar
wat doen we om dat te voorkomen?
Naast alle ellende voor veel Limburgers zie ik ook berichten van opgeluchte en dankbare
mensen. Van hen die droge voeten hebben gehouden dankzij maatregelen die zijn
genomen na de overstromingen van 1993 en 1995.
Als gouverneur van Limburg ben ik onder de indruk van de grote inzet en betrokkenheid
van heel veel mensen.
Familie- en burenhulp waren goud waard. Dat geldt ook voor al die vrijwilligers die zich
spontaan hebben gemeld om zandzakken te vullen of te helpen bij de aanleg van een
nooddijk. En voor al de mensen die hun huis beschikbaar stelden om evacués op te vangen.
Ik ben onder de indruk van de manier waarop het openbaar bestuur en alle diensten
hebben gefunctioneerd. Beide Veiligheidsregio’s, gemeenten, het Waterschap,
Rijkswaterstaat en hulpdiensten als brandweer, politie. De ondersteuning van Defensie.
De zorg. Mijn eigen medewerkers bij de Provincie Limburg.
We hebben met z’n allen gedaan wat we moesten doen. En dat heeft gewerkt. Natuurlijk
zijn er zaken die misschien anders of zelfs beter kunnen; daar moeten we van leren.
Ik ben onder de indruk van de inzet en de motivatie van mensen die kwamen helpen.
Niet alleen uit Limburg, maar uit het hele land kwamen brandweermensen, ambulancepersoneel, vrijwilligers van het Rode Kruis, politie, Slachtofferhulp of Reddingsbrigade.
Ook vanuit de Duitse grensstreek kwam er hulp.
En daarmee is de lijst nog lang niet compleet. Zoals minister-president Mark Rutte al zei:
‘schouder aan schouder’.
En ten slotte:
ik ben bijzonder onder de indruk van de veerkracht en de nuchterheid van
de gedupeerden. Je zult het maar moeten meemaken: je woning of je bedrijf komt onder
water te staan. De wil en de vastberadenheid om er opnieuw de schouders onder te zetten,
hebben me geraakt.
Aan iedereen die – op welke manier dan ook – Limburg en de Limburgers heeft geholpen,
wil ik mijn grote dank en waardering uitspreken.
Johan Remkes Gouverneur van Limburg
