Martien K. was niet de enige uit haar straat die haar misbruikte, maar is wel degene die haar leven verwoestte, vertelt Rachel (16). Ze worstelt al sinds haar jeugd met zware depressies en deed meerdere keren een zelfmoordpoging.
De arrestatie van Martien K. was een enorme opluchting voor Rachel. Het gezin doet hun verhaal bij VMLnieuws. Toen hij na een week bekende, was dat zelfs reden voor enorme blijdschap. Levenslang is de enige passende straf, vindt haar moeder: “Onze dochter heeft ook levenslang. Haar hele jeugd is haar afgenomen.”
Lees ook: ‘Man uit Susteren bekent verkrachting meisjes uit zijn dorp en maken van kinderporno’
Stiefvader Renaldo is vrachtwagenchauffeur, moeder Debby werkt in de zorg, met demente ouderen op een gesloten afdeling. Haar broer is 22 en zelf is Rachel nu 16. Het zou een doorsnee gezin zijn geweest, in een hoekwoning in Susteren, als Martien K. niet in haar leven was gekomen.
Deur op slot
Ze was zeven jaar toen Rachel voor de eerste keer bij Martien K. aanbelde. Zijn dochter is een leeftijdsgenootje. Ze wilde bij haar komen spelen. “’Ja, ze is boven”, zei Martien dan. Maar ze was er niet. En toen ik binnen was, ging de deur op slot. Zo ging het altijd.”
Thuis heeft ze altijd verzwegen wat er gebeurde. Ze mocht niets vertellen van Martien, anders zou hij haar familie iets aandoen. Als kind meende ze dat alles haar eigen schuld was. “En hij had altijd smoesjes”, vertelt Rachel. “Als kind trap je daar in, want je beseft het niet”, weet ze nu, op zestienjarige leeftijd, veel te vroeg wijs geworden.
Renaldo en Debby wisten er niets van. En wat zich exact heeft afgespeeld, weet ook Rachel niet meer. Ze is veel vergeten en heeft nog meer verdrongen. Martien M. heeft beelden gemaakt van zijn misbruik. In het gezin heeft niemand ze nog gezien. “Jazeker wil ik die opnames zien”, zegt moeder strijdlustig. “Ik eerst!”, roept haar dochter al even fel. En nee, ze zijn niet bang voor wat ze te zien krijgen. “Ik wil weten wat mijn dochter is aangedaan. Anders kan ik het niet afsluiten.”
Nog een kinderverkachter
Martien K. woonde drie deuren verderop. Twee deuren de andere kant op, woonde nog een kinderverkrachter. Rachel wist het niet, toen ze in december 2016 bij Roland van K. aanbelde om met een vriendinnetje een heitje voor een karweitje te doen. Dit vriendinnetje was toevallig één van de zusjes die ook door Martien K. werd misbruikt: Martien bekende deze week het seksueel misbruik van in totaal drie kinderen.
Roland liet hen binnen en misbruikte de kinderen in zijn eigen huis. “We zijn gaan kijken waar de kinderen bleven en hebben hem ter plekke betrapt”, vertelt Renaldo. Roland van K. werd veroordeeld tot 48 maanden cel, waarvan zes voorwaardelijk.
Therapie
Samen met stiefvader Renaldo en moeder Debby doet Rachel het verhaal. Moeder is het meest aan het woord. De stiefvader vult haar aan en Rachel grijpt in als het verhaal volgens haar beleving anders verliep. Maar ze zegt weinig. Ze zitten vrijwel continu op één lijn.
Het was midden in de periode dat Martien K. haar meerdere malen misbruikte. Hij had haar en de twee zusjes in zijn greep. Van haar zevende tot haar twaalfde moesten Rachel en de twee zussen meerdere malen bij Martien langs. Het leidde tot psychische problemen, ze kreeg al therapie toen ze nog elf was, maar het wilde weinig baten. Alles werd toegeschreven op haar ervaringen met Roland, terwijl niemand wist wat er zich nog steeds afspeelde in het huis van Martien K.
Zwaar onder invloed
Met Rachel ging het bergafwaarts. Ze had vaak last van buikpijn of hoofdpijn en ging, om de pijn niet te voelen, experimenteren met wiet, later met alcohol. Vanuit school werd hen aangeraden met de huisarts te praten, maar Rachel wilde geen hulp. Op een dag werd ze zwaar onder invloed van school gehaald, en naar het ziekenhuis overgebracht. “Ik weet niet wat het was. Ik denk ghb of zo”, meent Debby.
En zo werd het juli 2022. Nog steeds weten Renaldo en Debby niet wat er speelt. Rachel ging naar haar oma. “App maar als je vertrekt”, had moeder haar gezegd. Want ze wist: dan is ze in acht minuten thuis.
Maar ze kwam niet. Ze moesten naar haar gaan zoeken. Net op tijd, vlak voor de trein kwam, zag Renaldo haar zitten op een bankje. Daarna werd ze opgenomen door jeugdzorginstelling Mutsaersstichting, pas daar kwam het hoge woord eruit en vertelde ze haar moeder over Martien.
Afscheidsbrief
Er werd meteen aangifte gedaan. Toch ging het niet beter met haar. Ze maakte zichzelf verwijten. En ze vroeg zich af of het allemaal wel waar was. Had ze misschien alles verzonnen? Vooral vanaf vorig jaar mei ging het bergafwaarts. Haar broer kwam ’s nachts om kwart voor twee de slaapkamer van zijn ouders binnen: “Rachel is weg!”
Met 24 politieagenten werd er gezocht. Vooral langs het spoor tussen Echt en Sittard. Daar heeft de politie haar uiteindelijk gevonden ‘in verwarde toestand’, zoals dat heet. Haar broer had thuis op de computer een afscheidsbrief gevonden.
Met Pinksteren, vorig jaar, werd ze opgenomen bij de Mutsaersstichting in Venlo, in de kerstvakantie mocht ze weer naar huis, maar ze lag 24 uur per dag in bed. Om de geestelijke pijn niet te voelen sneed ze zichzelf meermaals in haar armen. Inmiddels zit ze bij Koraal. Ze krijgt veel en zware antidepressiva. “Daardoor ging het goed”, vertelt Debby. “Maar in januari gebruikte ze weer een overdosis.”
Opluchting
De donderdag na de aangifte werd Martien opgepakt. “Dat was een enorme opluchting voor haar”, vertelt haar moeder. Een week later had hij al bekend. “Rachel werd gewoon vrolijk en blij”, zegt Debby. “Het is het rechtvaardigheidsgevoel”, verklaart Renaldo. En Debby zegt: “Ze weet nu zeker dat het waar is wat ze vertelt heeft. Ze heeft het zich niet ingebeeld.”
Tijdens de pro-formazitting op 25 april werd beslist dat binnen drie maanden een tweede pro-formazitting volgt. “Ik hoop dat er daarna toch een echte rechtszaak volgt”, zegt Renaldo.
Debby verwacht dat Martien K. in hoger beroep gaat, maar vindt dat hij levenslang verdient. “Hij heeft het hele leven van Rachel verwoest. Gezellig met vriendinnen naar de kermis of op vakantie. Heel die jeugd, wat de mooiste periode uit je leven moet zijn, heeft hij vernield. In plaats van een onbezorgde kindertijd had zij altijd buikpijn en hoofdpijn en depressies.
“En ook wij hebben er onder geleden. Ik heb mijn baan opgezegd om maandenlang continu bij Rachel te zijn. Ik durfde haar geen moment alleen te laten. En hij heeft het leven van die twee zussen kapotgemaakt en hun gezin. En hij heeft zelf een dochter. Ik weet er niets van, maar kan me voorstellen dat hij ook haar wat heeft aangedaan.”
Tot nu toe gaat het goed met Rachel. “Ook door de medicatie en de therapie”, erkent Debby. Ze krijgt onder meer EMDR-therapie bij Koraal. “De stemmen in het hoofd worden minder”, waarop Rachel die intussen naar de keuken is gelopen roept: “Ze zijn weg!”
