Een grote grijper bijt zich vast in het dak van De Kamerhof. Het solide ogende bouwwerk even ten westen van Susteren begeeft het alsof het van karton was. Een stuk historie wordt afgesloten, maar er wordt ook een nieuw verhaal geschreven.
Tegen de sloop van de historische hoeve werd lang geprotesteerd. Het ging gepaard met een bezetting en zelfs met een rechterlijke uitspraak die nieuwe bezettingsacties onmogelijk moest maken. De toekomst van De Kamerhof stond in de sterren geschreven. Op deze kille donderdagochtend is het dan zo ver. Nadat het pand de afgelopen weken al van asbest ontdaan werd en van binnen gestript, volgt nu de onherroepelijk sloop.
“Had dat niet anders gekund?” luidde de vraag van enkele buurtbewoners uit Baakhoven die onlangs nog tijdens een ‘open dag’ in de bezette hoeve op bezoek waren. Was het niet beter geweest om het aan de westelijke zijde van de autoweg gelegen tankstation op te offeren om zo een waardevol gebouw te sparen? Iets met het grote geld misschien? Vragen waar Eric Eussen, omgevingsmanager bij Rijkswaterstaat wel een antwoord op weet. Maar eerst is het woord op deze ochtend aan de grijper, die gestaag verder knabbelt aan het gebouw.
Meer dan een strookje erbij
De sloop van De Kamerhof mag het nodige sentiment oproepen, het is feitelijk wel maar een radartje in een veel groter geheel dat zich aandient. En omgevingsmanager Eussen is er zichtbaar trots op dat er voor het bijna twintig kilometer lange traject van de A2-verbreding tussen Kerensheide en Het Vonderen “maar” drie hoeves dienen te verdwijnen. Het uitvaartcentrum Peusen in Echt, dat ook pal aan de autoweg ligt kan bijvoorbeeld als belangrijk zijnde locatie behouden blijven. Eussen vindt het ook jammer dat de demonstranten hun punt wilden maken middels acties en niet via overleg. Dat De Kamerhof niet gered kon worden heeft ermee te maken dat er aan de westzijde van de A2 onvoldoende ruimte is om uit te breiden, zo legt hij uit. “Een strookje erbij” mag simpel lijken, maar daar waar nu de auto’s nog in zuidelijke richting rijden komt straks een groene buffer. Daardoor verschuift de weg en rijden de auto’s richting Maastricht en Heerlen in de toekomst via het weggedeelte dat nu nog in noordelijke richting wordt gebruikt. En dus is er aan de oostzijde op die plek ineens 30 meter extra ruimte nodig.
Tekst gaat verder onder de video
Alles schuift op
Dat valt al goed te zien voor wie vanaf De Kamerhof naar de omgeving kijkt. Paaltjes geven aan tot hoever de zaak straks opschuift. En dus verschuift er meer dan enkele linten asfalt. Ook de Geleenbeek, de brug bij Gebroek en de verbindingsweg tussen Baakhoven en Holtum veranderen van plek. In het geval van de brug komt die wel als nieuwbouw terug, maar niet meer voor het autoverkeer. Aanvankelijk zou de brug definitief verdwijnen, maar dorpsraden in de omgeving wisten dat te voorkomen.
Voetgangers, fietsers en landbouwvoertuigen kunnen er straks gebruik van blijven maken. Wanneer dat is? Dat weet de omgevingsmanager nog niet. Wat hij wel weet is dat volgend jaar, in 2025 begonnen wordt met het verleggen van de Geleenbeek en de weg tussen Holtum en Baakhoven. En zoals eerder al gemeld, een klein stukje Kamerhof blijft gespaard, namelijk het Jachthuis. Dat ligt precies buiten het benodigde grondgebied. En de omgehakte en in plaatselijke kringen beroemde treurwilg bij De Kamer, die krijgt een plekje in de buurt als artistiek natuurmonument.
